Specjalizacja z MR

DLACZEGO MEDYCYNA RODZINNA?
W roku 2002 Europejski Oddział Światowej Organizacji Lekarzy Rodzinnych (WONCA Europe), którego pełnoprawnym członkiem od 1996 roku jest Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce, przyjął nową definicję dyscypliny jaką jest medycyna rodzinna. Precyzuje ona 6 kluczowych kompetencji, które powinien posiadać każdy lekarz rodzinny w Europie i 3 szczególne uwarunkowania, określające możliwość ich wykorzystania w realiach rutynowej praktyki. Obrazowo przedstawione zostały w postaci drzewa, którego konary stanowią kompetencje, a korzenie warunki ich implementacji.
Kompetencje:
- Sprawowanie opieki podstawowej
- Opieka ukierunkowana na pacjenta
- Specyfika rozwiązywania problemów
- Orientacja na społeczność lokalną
- Podejście wszechstronne
- Podejście holistyczne
Warunki implementacji
- Kontekst Profesjonalny
- Osobista Postawa
- Dowody Naukowe
SEPCJALIZACJA Z MEDYCYNY RODZINNEJ
Celem kształcenia specjalizacyjnego jest przygotowanie kompetentnych lekarzy rodzinnych, zdolnych zapewnić podstawową, ciągłą i całościową opiekę medyczną zarówno poszczególnym osobom, rodzinom, jak i danej społeczności lokalnej.
Oczekuje się, że w dążeniu do osiągnięcia tego celu, lekarz w trakcie specjalizacji opanuje pełen zakres wymaganej wiedzy medycznej oraz nabędzie niezbędnej biegłości w zakresie wymaganych umiejętności praktycznych, nakreślonych przez program specjalizacji.
Celem studiów specjalizacyjnych jest także doskonalenie osobowości specjalizującego się lekarza, kształtowanie postaw etycznych oraz wypracowanie obowiązku ciągłego samokształcenia, poszerzania i pogłębiania wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych, wprowadzania nowych osiągnięć do praktyki lekarskiej i dzielenia się swoim doświadczeniem zawodowym poprzez publikacje i udział w konferencjach medycznych.
Po uzyskaniu kształcenia specjalizacyjnego lekarz rodzinny powinien posiadać szczególne kwalifikacje w zakresie:
- zarządzania praktyka lekarska, a w szczególności:
- zdrowiem i chorobą,
- zarządzania kontaktem z pacjentem,
- współpracy z innymi lekarzami rodzinnymi, koordynowania współpracy z personelem praktyki oraz ze specjalistami innych dziedzin, prowadzącej do efektywnej i odpowiedniej opieki medycznej wspierającej pacjentów,
- tworzenia i wdrażania programów poprawy jakości opieki nad pacjentem;
- podmiotowego podejścia do pacjenta - podejścia skoncentrowanego na osobie, a w szczególności zapewnienia ciągłości opieki medycznej determinowanej potrzebami pacjenta;
- rozwiązywania specyficznych problemów, tj:
- stosowania określonego procesu podejmowania decyzji determinowanego powszechnością choroby w populacji, bądź jej indywidualnym charakterem,
- stworzenia warunków, które umożliwiają szybkie i nieskomplikowane rozwiązanie oraz nagłą interwencję, jeżeli to konieczne,
- prowadzenia ostrych i przewlekłych problemów zdrowotnych pacjenta,
- promowania zdrowia i wprowadzania programów promocyjnych oraz określonych strategii prewencyjnych,
- prowadzenia ochrony zdrowia w określonej społeczności, a w szczególności kojarzeniu potrzeb zdrowotnych poszczególnych pacjentów z potrzebami zdrowotnymi populacji objętej opieką lekarza rodzinnego, z uwzględnieniem dostępnych środków;
- holistycznego podejścia do pacjenta, obejmującego obszar biopsychospołeczny, wymiar kulturowy, egzystencjonalny i duchowy;
- świadomego korzystania z osiągnięć medycyny opartej na dowodach, krytycznej oceny literatury oraz prowadzenia badań naukowych we własnej praktyce.
Po ukończeniu kształcenia specjalizacyjnego lekarz rodzinny będzie uprawniony do:
- samodzielnego prowadzenia praktyki lekarskiej, zawierania umów na świadczenia zdrowotne, samodzielnego wykonywania świadczeń zdrowotnych w zakresie diagnostyki, terapii, prewencji, promocji i rehabilitacji, opiniowania i orzekania o stanie zdrowia, zdolności do pracy w przypadku pracowników zatrudnionych na stanowiskach bez oddziaływania czynników szkodliwych;
- szkolenia w zakresie medycyny rodzinnej;
- organizowania i nadzorowania pracy średniego personelu medycznego;
- pełnienia funkcji kierowniczych w zakładach opieki zdrowotnej (publicznych i niepublicznych), w organach administracji rządowej i samorządowej i w jednostkach im podległych;
- dokonywania ekspertyz w zakresie ochrony zdrowia;
- prowadzenia i koordynowania prac zespołu podstawowej opieki zdrowotnej;
- inicjowania działań samorządu lokalnego w zakresie ochrony zdrowia;
- nadzoru i współudziału w szkoleniu personelu średniego;
- podejmowania specjalizacji szczegółowych;
- prowadzenia badań naukowych i rozwoju naukowego.
Lekarz specjalizujący się będzie rozwijał pożądane cechy osobowości, takie jak:
- kierowanie się w swoich działaniach nadrzędną zasadą dobra chorego;
- respektowanie społecznie akceptowanego systemu wartości;
- umiejętność podejmowania decyzji oraz odpowiedzialność za postępowanie swoje i podległych pracowników;
- umiejętność właściwej organizacji pracy własnej i współpracowników;
- umiejętność stworzenia dobrych relacji z pacjentem i jego rodziną, a zwłaszcza właściwej komunikacji i sposobu informowania o postępowaniu lekarskim.
DEFINICJE
Medycyna rodzinna jako dyscyplina i specjalność
Medycyna rodzinna jest dyscypliną akademicką i naukową, a także specjalnością medyczną, z własną treścią edukacyjną, badaniami naukowymi, bazą potwierdzonych danych i aktywnością kliniczną, ukierunkowaną na opiekę podstawową.
Medycyna rodzinna – charakterystyka dyscypliny
- W normalnej sytuacji jest punktem pierwszego kontaktu z systemem opieki zdrowotnej, zapewniając korzystającym z niego otwartą i nielimitowaną dostępność, zajmując się wszystkimi problemami zdrowotnymi, niezależnie od wieku, płci oraz jakichkolwiek innych cech osoby, której problem dotyczy.
- W efektywny sposób wykorzystuje zasoby opieki zdrowotnej poprzez koordynowanie opieki, współpracę z przedstawicielami innych zawodów opieki podstawowej oraz współdziałanie z innymi specjalnościami, przyjmując w razie potrzeby rolę adwokata pacjenta.
- Rozwija personalne podejście, zorientowane na jednostkę, jej rodzinę i środowisko.
- Cechuje się unikalnym procesem konsultacji, który poprzez efektywne komunikowanie się lekarza z pacjentem z czasem buduje ich związek.
- Odpowiada za zapewnianie długotrwałej ciągłości opieki, determinowanej przez potrzeby pacjenta.
- Posiada swoisty proces podejmowania decyzji, determinowany częstością występowania choroby i zapadalności na nią w lokalnej społeczności.
- Zajmuje się równocześnie zarówno ostrymi, jak i przewlekłymi problemami zdrowotnymi poszczególnych pacjentów.
- Zajmuje się chorobą, w niezróżnicowanym, wczesnym stadium rozwoju, mogącą wymagać pilnej interwencji.
- Promuje zarówno zdrowie, jak i dobre samopoczucie, poprzez odpowiednią i efektywną interwencję.
- W szczególny sposób odpowiada za zdrowie lokalnej społeczności.
- Zajmuje się problemami zdrowotnymi w ich wymiarze fizycznym, psycho- logicznym, społecznym, kulturowym i egzystencjalnym.
Lekarz rodzinny – charakterystyka specjalności
Lekarze rodzinni są to lekarze specjaliści, przeszkoleni zgodnie z pryncypiami medycyny rodzinnej. Są lekarzami osobistymi, w pierwszym rzędzie odpowiedzialnymi za zapewnienie każdej potrzebującej opieki medycznej jednostce, opieki całościowej i ciągłej, niezależnie od wieku, płci i rodzaju choroby tej jednostki.
Sprawują opiekę nad jednostkami w kontekście ich rodzin, lokalnej społeczności i zaplecza kulturowego, zawsze respektując autonomię swoich pacjentów. Uznają również swoją zawodową odpowiedzialność przed lokalną społecznością. Negocjując ze swoimi pacjentami plany postępowania włączają w nie czynniki fizyczne, psychologiczne, społeczne, kulturowe i egzystencjalne, wykorzystując wiedzę i zaufanie zrodzone z częstych kontaktów. Lekarze rodzinni odgrywają swoją zawodową rolę poprzez promowanie zdrowia, zapobieganie chorobie oraz zapewnienie leczenia, opieki oraz opieki terminalnej.
Realizują to bezpośrednio, albo poprzez świadczenia innych, według potrzeb zdrowotnych i zasobów dostępnych w lokalnej społeczności, której służą, asystując pacjentom w razie konieczności w dostępie do tych świadczeń. Muszą podejmować odpowiedzialność za rozwijanie i zachowywanie swoich umiejętności, osobistego zrównoważenia oraz wartości, jako podstawy do efektywnej i bezpiecznej opieki nad pacjentami.
PAŃSTWOWY EGZAMIN SPECJALIZACYJNY (PES)
PES odbywa się dwa razy w roku: w sesji wiosennej i sesji jesiennej. Informacje o terminach w poszczególnych sesjach można znaleźć na stronach internetowych Centrum Egzaminów Medycznych.
Egzamin składa się z dwóch etapów:
- Egzamin testowy, którego termin jest każdorazowo ogłaszany na stronie internetowej CEM. Tam też można znaleźć szczegółowe informacje o wynikach egzaminu testowego.
- Egzamin ustny - o terminie i miejscu egzaminów ustnych lekarze są informowani przez CEM pisemnie na 14 dni przed terminem.
PROGRAM
Program specjalizacji w dziedzinie MEDYCYNY RODZINNEJ (0713)
- dla lekarzy nieposiadających odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia, lub tytułu specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny, lub zrealizowanego i zaliczonego odpowiedniego modułu podstawowego
- dla lekarzy posiadających specjalizację I lub II stopnia, lub tytuł specjalisty w dziedzinie chorób wewnętrznych
- dla lekarzy posiadających specjalizację I lub II stopnia w dziedzinie medycyny ogólnej, lub specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie medycyny pracy
- dla lekarzy posiadających specjalizację I lub II stopnia, lub tytuł specjalisty w dziedzinie pediatrii
- dla lekarzy posiadających specjalizację I lub II stopnia, lub tytuł specjalisty w dziedzinie chirurgii ogólnej lub położnictwa i ginekologii
- dla lekarzy, którzy zrealizowali i zaliczyli moduł podstawowy w zakresie chorób wewnętrznych
- dla lekarzy, którzy zrealizowali i zaliczyli moduł podstawowy w zakresie pediatrii
- dla lekarzy, którzy zrealizowali i zaliczyli moduł podstawowy w zakresie chirurgii ogólnej
Załączniki 1 plik(i)
-
PES2024_MR_pismiennictwo
1.2MiB